Down Under: Tot Ziens

We gingen op tijd naar bed. Roel was erg grieperig en heeft de gehele nacht liggen hoesten. Het moesten vele uren slapen worden, want van dinsdag op woensdag zitten we in het vliegtuig en dan is slapen voor ons erg moeilijk. Het werd een totaal andere nacht. Door het enorm hoesten van Roel, deed Roel maar ook Renée geen oog dicht. Het werd daardoor een hele lange nacht. Ook speelde er nog andere dingen. Bij het bezoek aan het toilet werd er ook een redelijk grote kakkerlak aangetroffen. We hadden er ’s avonds buiten op het terras nog wel eens last van, maar deze zat binnen en dat is niet een lekker gevoel. Toen we dan weer probeerde te gaan slapen werd steeds een geritsel gehoord bij onze rugzakken. Wij zijn helden, dus er werd constant na geritsel met een slof naar de rugzak gegooid. Dan hield het weer even op, daarna weer geritsel en dan weer een slof. Na de sloffen zijn we met de schoenen gaan gooien en plotseling was het geritsel weg. Na deze nacht zonder ook maar enige slaapminuten, zagen we later dat in de rugzak van Renée een zakje met aangevreten koekjes zat. De muis heeft hier heerlijk aan zitten vreten. Later de koffers inpakken en alle apparatuur nog even opgeladen.

Het afscheid was moeilijk voor ons allen. Om Zane met een knuffel in zijn bedje neer te leggen en dan te weten dat je dit geweldige jochie pas weer ziet per Skype is toch wel heel erg moeilijk. Wat zullen we Zane, maar natuurlijk ook Chantal en Junior gaan missen.

Dan met de taxi naar het vliegveld van Perth. Het inchecken ging snel en voor we het wisten gingen we de lucht in voor 5,5 uur. Het was een nieuwer toestel van Malaysian Airlines, met vernieuwde sneller hard- en software. Roel bleef ook toen flink hoesten. We waren om half 10 in Kuala Lumpur en daar moesten we wachten tot 23:59 uur om te vertrekken naar Amsterdam. Er was flinke controle en ook het vliegverkeer naar Europa was erg druk, wat betekende dat wij met een vertraging van drie kwartier pas de lucht ingingen in een oud toestel van Malaysian Airlines. Roel heeft die 13,5 uur alle inzittenden flink wakker gehouden met zijn geblaf. Er was veel turbulentie, maar Renée is een kei in vliegen geworden. Ze kan nu alles aan. Om 07:00 uur kwamen we op Schiphol aan, bij het verlaten van het toestel, sloeg de koude al op ons. Dat viel erg tegen, van 37 graden in Perth naar -1 graden in Amsterdam. Gelukkig stond Marga al klaar in de aankomsthal, dus het was snel naar haar huis. Spullen in de auto van Renée, die bij Marga stond en hup naar Krommenie. Lekker douchen en tandenpoetsen en de spullen opruimen en daarna lekker languit op de bank.

Zo, dit waren onze reisverhalen van een maand Kuala Lumpur, Nieuw Zeeland en Australië. Een geweldige reis, maar we zijn ook blij om weer thuis te zijn. Wij willen jullie bedanken voor het respons die jullie hebben geleverd, het was voor ons heel leuk omdat te lezen zover weg. Zo’n reis is een aanrader voor iedereen, wacht er niet te lang mee. Alle informatie is bij ons te verkrijgen.

Tot ziens.

Renée en Roel