Met dansschoenen naar de natste plaats ter wereld: Milford Sound

We waren nogal vroeg op, we moesten om 10 uur bij de bootterminal van Milford Sound zijn. Een aantal km verderop en we wilden nog wel even lekker ontbijten. We hadden toch wel lekker geslapen, het was net of we in een tent lagen. De gehele nacht regende het verschrikkelijk, dat zal nog wat worden met de boottocht. Roel had slippers mee en zijn dansschoenen van stof, niet zo’n goede keus met dit weer. Voor we bij het ontbijt waren, waren de schoenen al zeiknat en hij moest nog de gehele dag. Het bleef regenen en toch moesten we ons flink bespuiten met antimuggenspul. De zandvliegen zouden keihard anders toeslaan!

Bij de boot aangekomen hebben we voor Renée nog een poncho gekocht omdat haar regenjasje al vanbinnen net zo nat was als van buiten. Renée staat alles goed, zoals jullie zien. Om 10:15 uur vertrok de boot voor een niet te vergeten tocht. Wat kan er hier een water naar beneden komen, duizenden watervallen hebben we gezien, het water kwam met enorm geweld op heel veel plaatsen naar beneden. We hebben een grote tocht gemaakt, het was fantastisch, de natuur is er gewoon prachtig en het water tussen de fjorden was zeer indrukwekkend. We kunnen het niet echt overbrengen per foto, wellicht zegt het videootje jullie iets meer.

Na 4 uur geweldig natuurgeweld kwamen we weer terug in Milford Sound. Alle spullen in de auto, even geluncht en dan de terugreis aanvaard van laten we hopen 4 uur. Dit is gelukt, gelukkig na twee uur werd het iets droger op de weg, en we hebben ook geen opstoppingen of ongelukken gezien. We zijn nu aardig kapot, dus lekker douchen, het verslag maken en naar bed, morgen een Queenstown-dag en dan tegen de avond via Christchurch naar Wellington. Roel en Renée gaan woensdagochtend vroeg met de boot richting noordelijke puntje van het Zuidereiland om een driedaagse tocht te maken.