Geisers en Maori, twee essentiële zaken in Nieuw Zeeland

Vandaag een langer verslag dan gisteren. Was zeer te spreken over het veel betere spel van Feyenoord tegen Ajax, het is alleen wel erg jammer dat je twee keer veel beter bent maar toch niet wint!! Het leven kan zeer oneerlijk zijn.

Het gaat vooral over twee essentiële zaken die zeer belangrijk zijn in Nieuw Zeeland: Geisers(Wai-o-tapu) en Maori(Tamaki Maori Village).

In de ochtend dus het thermische gebied Wai-o-tapu, dat bestaat uit zo’n 18 vierkante kilometer, waarvan slechts een klein gedeelte open is voor toerisme. Het park is een beschermend reservaat en is het grootste thermische actieve gebied in de “Taupo Volcanic Zone”. Het gebied ligt vol met ingezakte kraters, koude en kokende poelen van modder, water en stoomwolken. De eerste vulkanische activiteiten in dit gebied gaan zo’n 150.000 jaar terug in de geschiedenis. De eerste indicaties van hydrothermale activiteiten gaan 15.000 jaar terug in de tijd. De thermische activiteit in Wai-o-tapu vormt een zeer bijzondere attractie voor zowel de argeloze toerist als de ervaren geoloog. De kleurenvariatie in het gesteente wijst op de aanwezigheid van een groot aantal mineralen: zwavel (geel/roze), silicum (wit), mangaan (paars), antimonium (oranje), arsenicum (groen) en koolstof (zwart).

Wij hebben vandaag de grote route van 6,5 km door het gehele gebied gelopen en enorme mooie kleurenfoto’s gemaakt. Tijdens deze tocht zie je heel veel kraters waar leven in is en vele meren met de mooie kleuren. Kraters hebben de volgende namen: Het Huis van de Duivel, Regenboogkrater en Donderkrater. De meertjes hebben de volgende karakteristieke namen: Het Schilderspalet, De Opaal Poel, Het Roos Terras en de Oester Poel. We hebben twee uur genoten, het weer was geweldig, 26 graden en een geweldig mooie blauwe lucht.

Daarna de stad Rotorua ingegaan om heerlijk te lunchen met Garlic Bread en even benodigde zalfjes voor kloven gekocht bij de drogist, het vele lopen heeft zijn tol geëist!

In de middag geluierd bij ons complex, lekker in de zon gelegen en Renée heeft nog even het zwembad aangedaan. De vakantie is hier voorbij, dus ze was alleen in het zwembad. Ook het vele achterstallige werk aan gemaakte foto’s afgewerkt. Aan het einde van de middag werden we opgehaald door een busje om naar “Tamaki Maori Village” te gaan.

Het is zeker niet zo dat je moet denken dat je daar een unieke Maori ervaring gaat krijgen. Maar als je wil weten hoe de cultuur van de Maori werkt dan leer je dat hier wel. Het is zeer toeristisch maar je leert wel de cultuur en inderdaad toen we aankwamen waren er zeker 100 andere mensen aanwezig uit 12 verschillende landen. In het aangelegde dorp krijg je een aantal "activiteiten" te zien uit het leven van de Maori. Ze komen aan in een Maori-boot en doen een folkloristisch optreden met zowel traditionele als hedendaagse Maori muziek. Je krijgt ook te zien hoe het eten dat je later krijgt, gemaakt is. Deze traditionele "hangi" maaltijd was goed te eten, het dessert met pavlova was zeker de moeite waard. Wij zaten aan tafel met twee Amerikanen, twee Japanners, een Italiaanse, een Duitse en nog twee Nederlanders. Later nadat we de glimwormen hadden gezien in het bos, werden we weer netjes teruggebracht naar ons hotel.

Morgen pakken we weer in en gaan 310 km verder naar het zuidwesten naar de plaats New Plymouth. Dit wordt een rit van zo’n vier uur, de kans is groot dat er morgen geen verslag komt, die zal weer verschijnen op woensdagmorgen Nederlandse tijd.

Wij gaan nu proberen onze ogen te sluiten, en Nederland maak er net zo’n mooie maandag van als dat wij hebben gedaan.